Alle zoekresultaten voor de term "bril" op een rij.
Het is voor een brildrager het verstandigst om monogaam te zijn. De narigheid die je kan overkomen als je in een vreemd bed wakker wordt en je je bril kwijt bent! Thuis heb je dat vertrouwde plekje, waar je hem letterlijk blindelings kunt vinden. Maar de paniek die uitbreekt als je je hand uitslaat en op een lege plek grijpt, is onbeschrijflijk.
Ik studeerde eens kunstgeschiedenis. Dat was maar één jaar, maar het aardige was in dat jaar dat iemand een briefje op had gehangaen op het algemene prikbord van de faculteit dat die iemand tableaux vivants wilde maken met studenten die iets wisten van die tableaux. Die iemand bleek ene Herman te zijn die wilde afstuderen aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar.
De film Paterson van Jim Jarmusch gaat over een week uit het leven van de buschauffeur Paterson die woont en werkt in de stad Paterson in New Jersey. Overdag zit hij op de bus, daarna gaat hij naar zijn huis waar zijn vriendin Laura op hem wacht met het eten en iets artistieks dat ze die dag gemaakt heeft. Daarna gaat hij met zijn hond naar de kroeg. Hij maakt bijzonder weinig mee. Hij observeert, luistert gesprekken af van zijn passagiers en schrijft gedichten in een klein schriftje. Hij is fan van William Carlos Williams die een dichtbundel met als titel Paterson geschreven heeft. Williams en het stadje Paterson bestaan echt. Overigens een briljante film.
Alexander Chipotle had vroeger leed gehad. Goed, het was lang geleden, maar hij had niet zo goed opgelet op het gymnasium en daarom deed hij er drie jaar langer over dan officieel de bedoeling was. Dat gaf hem de ruimte om zijn ontluikende ego behoorlijk ten toon te stellen. Hij dacht dat hij de baas van de school was. De rector had daar geheel andere ideeën over en daarom waren ze geen vrienden.
Zoals zoveel kinderen wilde ik vroeger alles begrijpen. Voor kinderen is het woord ‘waarom’ een van de toverstafjes om de wereld te ordenen. Hoe groter de omgeving, hoe meer waarom. Je moet daartoe kunnen praten en daarom doen de meeste kinderen daar erg hun best voor. Zonder taal is veel onbegrijpelijk. Mijn kat heeft veel verschillende typen miauwtjes tot zijn beschikking, maar meestal is het “brokjes en gauw een beetje” en “deur open en gauw een beetje.” Hij vraagt mij nooit naar de toestand in de wereld of wat de huidige filosofie vindt van de trancedentale fenomenologie van Husserl. Daar ben ik hem zeer dankbaar voor.
Ik ben een zakkenfreak. Op extreme momenten heb ik zo’n vijftig zakken aan mijn lijf hangen. Vroeger had ik een zogenaamde journalistentas. Dat is zo’n tas voor onzekere mensen, die verwachten dat er een hoop ongemak onderweg moet worden opgelost. Fietsenbandenplakset, verbandwaren, proviand, aantekenboek met pennen, tabak met veel vloeitjes, boeken, steeksleutels et cetera. Ik kreeg er soms een ontwrichte schouder van en ik stapte over op het mouwloze jack met zakken.
"Een kind kan nooit genoeg opa’s en oma’s hebben.” Dat zei een moeder toen ik mij laatst voor het ambt aanmeldde. Maar daarover later. Ik had twee opa’s. Dat was in de jaren vijftig gebruikelijk. Scheiden was toen niet in de mode. Ook al was het huwelijk niet leuk, hetgeen...
Ouderdom is een zegen. Natuurlijk gaan de benen niet meer zo goed als vroeger en ook op andere gebieden is de snelheid weg. Vroeger dacht ik nog dat ik bijvoorbeeld briljant was, maar dat heb ik niet meer zo, dus op een bepaalde manier ben ik slimmer geworden. Ik loop...
Tukker & Everwijn Instituut