Missive

De eerste Missive werd in 2000 uitgebracht. Bij een Instituut hoort een tijdschrift, dachten we. En omdat we wel eens gehoord hadden dat een goede titel vaak een amfybrachus is, zoals De Vólkskrant, drie lettergrepen met het accent op de tweede, kwamen we al snel op de naam Missive. Je spreekt het dus uit zoals je het schrijft. Het is een Frans woord voor dienstbrief, al weet ik niet precies wat een dienstbrief inhoudt. Ik ben voor de dienst afgekeurd, vandaar.

We werden geholpen door de vader van Laurine die haar een oude computer had gegeven. Behalve als tekstverwerker had ik nog nooit met een computer gewerkt. Er bleek een programma op te zitten, Corel Draw, dat erg geschikt bleek te zijn om een blad vorm te geven. Ik werk nog steeds met het programma, hoewel het niet hip, cool of vet is. Maar dat ben ik zelf ook niet.

Het formaat was ook al snel duidelijk: A6, omdat dat goed in een goedkoop envelopje past.

Het basisidee was er en dat is tot op heden niet veranderd: een kritisch-ironisch tijdschrift voor Kunsten en Wetenschappen.

Evolutie

Toch is er in de loop van de jaren veel veranderd. Veel heeft te maken met de voortschrijdende techniek. Een goede laserkleurenprinter is tegenwoordig te betalen. Als er over een van de eerste Missives een kop koffie werd gemorst, vervloeiden de prachtige teksten tot een onleesbare lettersmurrie. Wij raden die koffie nog steeds niet aan, maar alles blijft nu leesbaar. Dat is vooruitgang. We gingen beter papier gebruiken en we gingen over op een nog fraaier lettertype, de Caslon Old Face. Dit is dus niet het lettertype dat u nu leest, want schreefletters werken wat minder goed op een scherm. Maar word abonnee op het fysieke tijdschrift en u zult de schoonheid van het betreffende font ervaren.

Stijl

Stijl en inhoud zijn in de loop der jaren redelijk constant gebleven. De ironie, of zo u wilt de lichte toon, is altijd gebleven. Het leven is niet gemakkelijk, maar je moet er niet zo moeilijk over doen. De Missive heeft vaak opgetrokken wenkbrauwen. En de Missive heeft niet veel woorden nodig. Een tijdschrift van zestien pagina’s tekst op A6-formaat kan noodgewongen niet wijdlopig zijn. Dat compenseren wij door puntig te formuleren.