Herdenken

Ik ben van 1949. Dat is van na de oorlog, maar ik heb nog een bonkaart op mijn naam waardoor mijn moeder toentertijd een extra portie melk kon krijgen, dus ik heb enige officiële verbintenis met de periode. Regelmatig kwam bij ons thuis de oorlog ter sprake, maar dat was nooit in een tragische sfeer, eerder spannend. Zo vertelde mijn vader graag dat hij tijdens een razzia om jonge kerels op te pakken om in Duitsland te werk te stellen, zich verstopt had in het verwulfsel van de kerk, zeg maar de zolder. Ik geloof dat hij zich daardoor een beetje een oorlogsheld voelde.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens

Kleine geschiedenis van mijn denken

“Loop niet achter me aan, ik zal misschien niet leiden. Loop niet voor me uit, ik zal misschien niet volgen. Loop gewoon naast me en wees mijn vriend.”          Albert Camus   Na mijn dertigste ging het met mij de verkeerde kant uit: ik begon systematisch na te denken. Daarvoor dacht ik weleens wat, het is moeilijk te vermijden, maar veel consequentie zat er niet in. Filosofie en testosteron gaan slecht samen. Toen ik de ergste wilde haren was kwijtgeraakt, probeerde ik mijn eigen denken stelselmatig te onderzoeken. Meer nog, ik probeerde mijzelf te begrijpen en daarin probeerde ik zo zuiver mogelijk te denken.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Et cum spirito tuo

Ik studeerde eens kunstgeschiedenis. Dat was maar één jaar, maar het aardige was in dat jaar dat iemand een briefje op had gehangaen op het algemene prikbord van de faculteit dat die iemand tableaux vivants wilde maken met studenten die iets wisten van die tableaux. Die iemand bleek ene Herman te zijn die wilde afstuderen aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens

Niet van deze tijd

Ik zag zonet een College Tour van Twan Huys met Herman Finkers. (Ik moet hier voor alle zekerheid even uitleggen, dat als u dit leest het natuurlijk niet vandaag is dat ik dat betreffende programma zie. Dat zou wel raar zijn. Dat schijnt wel te gaan met twitteren, maar ik...

Lees meer

Rubriek(en): De Mens

Doodlopende wegen

Ik heb ooit in mijn leven eens een huifkartocht gemaakt. Dat deed ik in Drenthe. Mijn toenmalige ex Els had net haar broer verloren aan de dood en in mijn herinnering gingen we huifkarren om haar af te leiden. Haar herinnering is anders: ik had nog geen nieuwe vriendin en...

Lees meer

Rubriek(en): De Mens

Echt

De film Paterson van Jim Jarmusch gaat over een week uit het leven van de buschauffeur Paterson die woont en werkt in de stad Paterson in New Jersey. Overdag zit hij op de bus, daarna gaat hij naar zijn huis waar zijn vriendin Laura op hem wacht met het eten en iets artistieks dat ze die dag gemaakt heeft. Daarna gaat hij met zijn hond naar de kroeg. Hij maakt bijzonder weinig mee. Hij observeert, luistert gesprekken af van zijn passagiers en schrijft gedichten in een klein schriftje. Hij is fan van William Carlos Williams die een dichtbundel met als titel Paterson geschreven heeft. Williams en het stadje Paterson bestaan echt. Overigens een briljante film.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Taal- en Letterkunde

Verschillen

Als inmiddels vrijwel volwassen vrouw moet je nogal oppassen, want het leven vraagt veel van een mens. Ik ben voornamelijk hetero, in die zin dat als ik iemand de kans geef om mijn lichaam te onderzoeken, dat meestal iemand is die zich moet scheren. Dat doen ze vaak met overtuiging, dat onderzoeken, want ze moeten zich bewijzen. Ik heb het liefst iemand die zich geheel geschoren heeft of dat al een paar maanden niet gedaan heeft. Ik heb een gevoelige huid, zeker daar van onder.

Lees meer

Rubriek(en): Doortje de Vries

Letters

Er zijn wel eens uren in mijn leven dat ik niks te doen heb met mijn handen. Maar omdat ik mijn hoofd niet stil kan zetten, komen er dan wezenloze gedachten in mijn hoofd op. Laatst moest ik ineens denken aan de letter N. Dat vind ik nogal een sneue letter.

Lees meer

Rubriek(en): Algemene kennis, Missive