Lees!

Je hebt natuurlijk de non-verbale communicatie. Die schijnt nogal veel uit te drukken. Maar ik prefereer verbale taal. Liefst geschreven. Ik ben een beroepsouwehoer. Ik kan urenlang met mensen praten over elk gewenst onderwerp. Ik heb natuurlijk mijn grenzen. Over voetbal, auto’s en het ontduiken van belastingen is mijn fantasie beperkt.

Lees meer

Rubriek(en): Missive, Taal- en Letterkunde

Iedereen hetzelfde

Wij gingen vroeger met mijn ouders wel eens naar een naturistencamping in Zuid-Frankrijk. Ik vond het geheel normaal dat alle volwassenen daar in hun nakie rondliepen. Wijzelf mochten dat overigens maar een uurtje per dag, anders zouden we totaal verbranden. Het leuke daar was de ijscoman die een keer per dag langskwam en die had natuurlijk al zijn kleren aan.

Lees meer

Rubriek(en): Doortje de Vries, Missive

Klokslag twaalf

Feestdagen zijn vooral leuk als er niets te vieren valt. Als je jarig bent, heb je zogenaamd wat te vieren, maar zeg nou zelf, het is geen prestatie om een jaar niet dood te gaan. Misschien als je honderd wordt en dan nog. Mijn vader vertelde dat hij heel trots was toen hij eenentwintig werd, want toen mocht hij stemmen en in die tijd werd dat als een voorrecht beschouwd. Tegenwoordig vinden ze het belangrijker om in een auto te mogen rijden op hun achttiende dan te stemmen op een partij die toch niets te vertellen krijgt.

Lees meer

Rubriek(en): Doortje de Vries, Missive

Portretten

Ik kom wel eens in een museum. Dat is aangenaam tijdverdrijf, mits de instelling niet is verbouwd om het voor kinderen aantrekkelijk te maken. Musea met een historische afdeling hebben vaak een verzameling portretten. Notabelen, alleen of in een groepje. Nu komt het wel eens voor dat ik bij mijn beschouwing van zo’n stijve regent gestoord wordt door twee vriendinnen op oudere leeftijd die verzuchten dat het betreffende portret goed getroffen is.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Kleine geschiedenis van mijn denken

“Loop niet achter me aan, ik zal misschien niet leiden. Loop niet voor me uit, ik zal misschien niet volgen. Loop gewoon naast me en wees mijn vriend.”          Albert Camus   Na mijn dertigste ging het met mij de verkeerde kant uit: ik begon systematisch na te denken. Daarvoor dacht ik weleens wat, het is moeilijk te vermijden, maar veel consequentie zat er niet in. Filosofie en testosteron gaan slecht samen. Toen ik de ergste wilde haren was kwijtgeraakt, probeerde ik mijn eigen denken stelselmatig te onderzoeken. Meer nog, ik probeerde mijzelf te begrijpen en daarin probeerde ik zo zuiver mogelijk te denken.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Overpeinzingen van een twijfelaar

(Een onlogisch verhaal)

Het eerste jaar dat wij scheikunde kregen, werd het bekende model met bolletjes en stokjes gebruikt. Het model begreep ik en toen een andere leraar in het jaar daarna vertelde dat dit een onjuist model was, was ik verbaasd. Het lag allemaal veel ingewikkelder, bleek. Het had met velden te maken. Dat was dus de nieuwe waarheid over scheikunde. Toen diezelfde leraar een paar lessen later het bolletjes-stokjesmodel hanteerde, vloog mijn vinger omhoog. De uitleg was dat model B beter was, meer de werkelijkheid benaderde, maar dat voor eenvoudige zaken het eenvoudige model A voldeed.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Ouderdom

  1 De dag voor mijn moeder dertig werd, zei ze ‘Morgen word ik oud.’ Dat vond ik een schokkende mededeling. Mijn moeder was wel ouder dan ikzelf, maar ze was een overduidelijk jonge moeder. En dat je in een nachtje slapen oud kon worden was een onthutsend gegeven. Ik kon...

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Sport

Ik was vroeger niet geheel onsportief. Omdat mijn ouders de rooms-katholieke lagere school in Crooswijk te weinig prikkelend vonden voor mijn overnieuwsgierige brein, werd ik op de Sint-Bavoschool gedaan in Kralingen, geleid door de Broeders van Dongen. Die school was geliefd bij de wat serieuzere katholieke ouders. De routeplanner geeft...

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive