Tukker & Everwijn InstituutEen klein verhaal Omdat het grote op vakantie is Jij stootte een teen Een van de tien, dacht ik
Klein
Rubriek(en): Povl Nyborg Christensen
Zoekresultaten voor Verhaal
Alle zoekresultaten voor de term "Verhaal" op een rij.
De schrijver schrijft
Ik moet beginnen met een bekentenis. Als een geliefd persoon dood gaat, is mijn eerste gedachte dat ik een grafrede moet schrijven. Een normaal mens gaat eerst een tijdje verdrietig zijn voor hij of zij enige daadkracht gaat ontwikkelen, maar bij mij ligt dat dus anders. Ik wil een verbaal...
Wetenschap
Een waarschijnlijk apokriefe anecdote over Einstein: iemand vroeg eens aan Einstein hoe de radio werkte. Hij zei: stelt u zich een heel grote kat voor. U knijpt in de staart en andere kant komt er een miauw uit. Dat is radio, maar dan zonder kat. Omdat wij van nature niet...
Vroeger was soms alles beter
Nu heb ik een opa en dat is een schat, maar hij is een beetje oud, zeventig of tachtig of zoiets. Dat is op zichzelf niet erg want daar kan hij niks aan doen. Hij vertelt prachtige verhalen over vroeger, de dingen die je nooit bij geschiedenis krijgt. Over de oorlog, dat mensen helemaal niet zo ongelukkig waren bijvoorbeeld.
Stereotypen
‘For the most part, we do not first see, and then define; we define first and then see…’ Walter Lippmann, 1922, Public Opinion. In de jaren zeventig kwam de mode op dat mannen een oorbel gingen dragen. Eén. Ik zat toen op de Sociale Akademie, een mens doet soms rare dingen, en een klasgenoot kwam met het volgende verhaal. Het was november. Haar dochter moest op school een tekening maken van Sinterklaas en Zwarte Piet. Het meisje kwam huilend thuis. De juf had gezegd dat Zwarte Piet twee oorbellen moest hebben, terwijl het meisje zeker wist dat Zwarte Piet een man was en daarom maar één oorbel droeg.
Tranen van geluk
Nelleke Noordervliet vertelde een tijdje geleden bij Zomergasten dat ze iets ontroerends wilde laten horen. Volgens haar prachtig gezongen door Jessye Norman. Bij de eerste akkoorden wist ik het al: ‘When I am laid in Earth’, voor mij de mooiste aria aller tijden. Henry Purcell componeerde eind zeventiende eeuw de kameropera ‘Dido and Aeneas’ voor een kostschool voor nette meisjes. Op Aeneas na werden alle rollen door de leerlingen gezongen. Een gelegenheidswerk dus, hetgeen de componist er niet van niet weerhield om er iets prachtigs van te maken.
Gereedschap
Ik heb niets tegen nadenken. Dat kan in je eentje, op de wc bijvoorbeeld of met een andere persoon, liefst met een alcoholhoudende versnapering. De onderwerpen op zich doen er niet toe. Dat kan bijvoorbeeld zijn waarom we altijd naar dezelfde kant van de maan kijken of waarom zoute drop alleen in Nederland gewaardeerd wordt. Het is volstrekt niet nodig om dan naar de maan te kijken of zoute drop te eten. Je kunt alleen met woorden een hoop oplossen. Het heeft iets moois, dat tweedenken en het kost, op de drank na, geen fluit.