Het heerst

Het heerst. Het begint met een piepje hier, een knorretje daar. Een slijmerig geluidje bij de overburen. Een knarsje bij de buren links. Groot lawaai op straat. Het heerst. Niemand kan er iets aan doen. En zelf heb je ook last van je eigen existentie. Je fietst rustig tegen het verkeer in, terwijl je het niet door hebt.

Je wacht voor een klaarover en na drieëntwintig seconden heb je door dat ze allang niet meer bestaan, die wakkere klaarovers. Joris Driepinter lijdt aan seniliteit. Het heerst. Je man rochelt meer dan gewoonlijk. Hij vergeet zijn banden op te pompen, terwijl hij normaal de hardste banden van het oostelijk halfrond heeft. De goedkope rum is uitverkocht. Het heerst. Ouders zeuren aan de telefoon en ze zijn nog steeds niet ziek van rechtmatige ouderdom. Vader schildert het huis op en als hij klaar is, zegt moeder dat geel toch leuker is. Haar geel is allang met de muziek mee. Moeder, luister toch eens. Het heerst. De hond wil trouwen met een naburige cavia, de kat lust ineens paprikachips en laat haar verantwoorde brokjes staan. Op de Canarische Eilanden zijn de kanaries van de leg af. Het heerst. Gottegottegod, het heerst al zo lang.

Rubriek(en): Fictie, VerhalenTags:

Nog geen reactie, laat uw stem beneden horen!


Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.