In Memoriam

mijn hond is dood. is overreden
door een auto die in B. moest zijn
ik ben in A. ineens woestijn
de speelsheid hier is overleden

ik moet nu in mijn eentje lopen
door plantsoenen bossen op het strand
hij was mijn laatste geestverwant
ik wil geen nieuwe hond gaan kopen

uit de gedachten aan die kleine man
maak ik een nieuwe vriend: herinnering
een voorraad voor de overwintering
en ik zal huilen nu en dan

als eerbewijs aan zijn bestaan
blaf ik zelf maar naar de maan

Rubriek(en): Eloy BGM Everwijn, Fictie, GedichtenTags:

Nog geen reactie, laat uw stem beneden horen!


Reageer

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.