Daarom

de poes lijkt op een gordeldier
ze schommelt door de kamer heen
ze weet het niet. ze is alleen
ze praat ook niet, geworteld hier

de armadillo heeft het hier getroffen
er zijn brokjes en toch, ze zeurt
ik zou wel willen dat er iets gebeurt
met poes en ons. en we boffen

ook met alles. zo is het niet
mijn vrouw is ziek. misschien wel dood
de poes en ik. ze houdt zich groot
we zingen saam dit mauwend lied

de poes is heus geen gordeldier
soms zie ik dat. op mijn manier

Rubriek(en): Eloy BGM Everwijn, Fictie, GedichtenTags: ,

Nog geen reactie, laat uw stem beneden horen!


Reageer

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.