Tukker & Everwijn InstituutEen alleenstaande man woont op de eerste verdieping van een oud huis op dezelfde trap als zijn bovenburen. Zij is een prachtige en lieve vrouw die door haar alcoholistische man regelmatig wordt geslagen. Het patroon van de buurman is aldus: eerst schreeuwen, dan slaan en dan onder het uiten van bedreigingen de trap af stampen en naar de kroeg.
Auteur: Leopold Hobbel
De erkenning
De kunstenaar werd opgebeld door een vriendelijke, maar kordate mevrouw, die hem mededeelde, dat hij over een maand werd verwacht bij een zaal. Er zou hem de Grote Prijs worden uitgereikt. Ze hoopte dat hij daar geen bezwaar tegen zou hebben.
De wallabies
Toen het meisje na jaren weer eens in de dierentuin kwam, was er veel veranderd. De Californische zeeleeuwen hadden zich vermenigvuldigd en de takins hadden een nieuw verblijf. Jammer dat de kuifmakaken verhuisd waren naar een andere dierentuin.
Verboden te filmen
Een dichter schrijft wel ereis een gedicht. Heeft hij er een aantal geschreven, dan moet hij een tijdje leuren bij litteraire tijdschriften. Heeft hij daarin een paar gedichten gepubliceerd, dan is er soms een uitgever bereid een zeker verlies te accepteren. Heeft de dichter geluk, dan komt er een niet al te slechte bespreking in een provinciaal dagblad. Kosten voor de kunstenaar: fl. 3,50, inclusief pen/tekstverwerker en papier (drank niet meegerekend).
Het bioscoopbezoek
Een lange man heeft net ruzie met zijn vriendin gehad. Om zijn verwarring te vervangen door een andere, trakteert hij zichzelf op een bezoek aan de bioscoop. De zaal is afgeladen. Alleen op de eerste rij is nog plaats. Fijn, dan kan hij zijn benen tenminste strekken.
De wandeling
Twee vrienden liepen door het herfstbos. Het bos werd opgeluisterd door verlopen bladeren en foeragerende trekvogels. Zwammen verspreidden een aangename geur. De ene vriend dacht aan zijn verloren liefdes. Hoe mooi ze waren geweest en hoe zacht. Binnenkort zou hij met een nieuwe liefde kennismaken. Daar was het nu wel tijd voor.