Proza over poëzie

Het/luchtalarm/gaat.//Ik/kijk/naar de lucht.// Ik/ weet/ wat ik/moet doen.//Ik/moet/vluchten.// Maar/ waarheen/ moet ik/vluchten? U heeft het misschien niet gelijk door, maar dit is een gedicht. Bij elk schuin streepje begint een nieuwe regel en elk dubbel streepje is een witregel. Dan hebben we ineens zeventien regels. Dat schiet op. Een nogal flauwe uitspraak in proza krijgt het kunstzinnige van de poëzie. De dichter Jan Arends grossierde in dunne gedichten en hij heeft betere gemaakt dan bovenstaande, maar meestal is het toch in stukken gehakt proza, zoals mijn vriend J. het noemde.

Lees meer

Rubriek(en): Missive, Taal- en Letterkunde

X = Y

Nederlanders schijnen zichzelf erg gelukkig te vinden. We staan in de top drie van geluksbevinders, stond laatst in de krant. Helaas stond er niet bij wat mensen daar onder verstaan.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Stoa en de kunst van het huilen

Ik was laatst op een begrafenis. De dode was een geliefd persoon. Het was een warm en waardig gebeuren. Behalve door wat naaste familieleden werd er weinig gehuild en dan nog ingehouden. Er werd niet geschreeuwd.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Weemoedige gedachten

Wanneer ik in een goede bui ben, onder andere na een copieuze maaltijd, dan kan ik welereis welwillend denken over gelovigen. Dat ze er bijvoorbeeld ook niks aan kunnen doen dat ze geïndoctrineerd zijn door hun ouders en dat het best handig kan zijn om wat voorgebakken vastigheid in je leven te hebben, zeker als je het warme water niet hebt uitgevonden. Ik kan me ook voorstellen dat het prettig is om te denken dat je na je dood in een hemel komt, met name als je leven uit narigheid bestaat. Als niemand van je houdt, is het fijn om te weten dat je god tenminste van je houdt. Op dat soort momenten kan ik ontroerd raken door mijn eigen lankmoedigheid. En tevreden schenk ik mezelf nog een likeurtje in.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Allah is af

Er was een tijd dat ik dacht dat ik dichter was. Niet als iets om erbij te doen, maar als een innerlijke noodzaak. Dat gevoel moet ik ook geventileerd hebben, want ik kreeg op verjaardagen regelmatig dichtbundels, uiteraard van anderen en vaak uit de ramsj. Het is een misverstand dat mensen die dichten automatisch ook van alle producten van die kunstvorm houden. Integendeel, als een dichter zijn eigen werk niet als superieur beschouwt, impliceert hij dat hij het nog moet leren. Ik merk dat ik in een strenge bui ben.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

God, Allah en de anderen

Stel u voor: u bezoekt de verjaardag van een vage kennis. U geeft hem een waardebon voor een reis van drie weken naar Barbados, maar er moet eerst nog even een karweitje opgeknapt worden. De jarige bedankt u hartelijk, maar zegt dat hij van het aanbod geen gebruik zal maken, omdat hij voldoende heeft aan een weekje Texel. De kans is groot dat u zich heftig gepikeerd voelt. Wat een ondankbaarheid!

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive

Zelf

In het rijtje smoezen van de brug stond open, mijn oma is overleden, ik ben zonet vader geworden, de hond heeft mijn huiswerk opgegeten en ik was dronken is natuurlijk de mooiste: ik was mezelf niet. Het zal u allen welereis overkomen zijn dat een op het eerste oog verstandig individu een beroep deed op dit vreemdsoortig alibi en serieus beweerde dat er klaarblijkelijk diverse soorten zelven zijn, echte en niet echte.

Lees meer

Rubriek(en): De Mens, Missive