Mannen

Het is bekend dat vrouwen niet deugen, maar mannen kunnen er ook wat van. Met mijn laatste vriendje heb ik het uitgemaakt omdat hij zo nodig zijn baard tot aan zijn tepels wilde laten groeien. Op zich kan dat wel, maar dan moet je dat haar op je kop ook een beetje laten groeien. Maar bij hem zat dat zodanig dat hij alleen een soort kuifje had. En een snor vond hij dan weer niet nodig. Dat gaat er dan echt heel raar uitzien. En dan moest hij elke week naar de kapper, naar zo’n teramoderne knipsoos, waar alleen mannen mogen komen, omdat ze zo nodig onder elkaar willen zijn. Maar dus kon ik niet ingrijpen en ik houd niet van onmacht. En tenslotte moet ík er de hele tijd naar kijken.


Dat hebben mannen sowieso, dat ze onder elkaar willen zijn. Dan kunnen ze de meer primitieve aspecten van hun manzijn beter uiten, denk ik dan. Als je zo’n clubje ziet, in een café of zo, dan staan ze daar een ongelooflijke hoop lawaai te maken. Dat staan moet u letterlijk opvatten, want mannen staan graag, liefst met een glas bier in de hand, dat ze benoemen als een goudgele rakker, een spa geel of een glazen boterham. Ik verzin het niet. En dan staan ze natuurlijk vlakbij de toiletten, omdat ze van al dat bier moeten kijken of ze nog een jongetje zijn, het recht in eigen hand moeten nemen of uit hun buik moeten huilen. Ook dit verzin ik niet. Als ik me er dan langs moet wurmen, dan kijken ze me eerst verstoord aan en dan is er altijd wel een geestelijk minvermogende die zegt: ‘Zo, is dit lekkers allemaal voor mij?’. Dat is dan iemand die hoger in de hiërarchie wil komen, want met dit soort opmerkingen schijn je punten te krijgen.
Ik ken ook heel beleefde mannen, ook in groepsverband, maar die zijn dan vaak bang voor vrouwen, wat ook de bedoeling niet is. Ik heb bijvoorbeeld een oom die een beetje de weg kwijt was en die ging naar een cursus ‘man-zijn in deze tijd.’ Daar ging hij op zoek naar zijn innerlijke man en zijn eigen spirituele levensenergie. Hij moest in een zweethut zitten en andere mannen masseren. Hij is er absoluut van opgeknapt en hij is niet meer zo onzeker, maar hij maakt geen cynische grappen meer, waar ik altijd erg om moest lachen. Het moet uit de lengte of uit de breedte, zoals mijn vader wel eens zegt, die vroeger ook man geweest is. Niet dat hij zich heeft laten ombouwen, maar hij is een beetje androgyn of zoiets geworden. Dat zal mijn goede invloed wel zijn.
Mannen alleen kunnen best aangenaam zijn. Je hebt als vrouw natuurlijk recht op een flikkervriendje. Die kunnen goed winkelen en ik ben daar atypisch heel slecht in. Mijn eigen vriendje Flip (hij heet eigenlijk Philippe, maar dat klinkt zo aanstellerig) haalt uit die honderd rekken exact het juiste jurkje. Ik ben niet heel erg jurkerig, maar met die van hem is het nooit een probleem. Ik heb een keer met hem gevrijd toen we knetterstoned waren, want hij wilde het wel eens uitproberen met een vrouw, maar gelukkig kunnen we ons daar weinig van herinneren.
Die heterojongens waar ik mee uitga, brengen me altijd beleefd thuis en dan offreer ik ze graag nog een kop koffie. Dat is een eufemisme voor een whisky of iets dergelijks. Dan valt zo’n jongen die in het café nog een interessante woordkeuze had ineens stil. Hij vraagt zich af of hij mag blijven slapen of niet. Natuurlijk mag hij blijven slapen, anders had ik hem niet uitgenodigd, maar zijn conversatie moet wel aangenaam blijven. Zijn hormonen staan zijn uitdrukkingsvaardigheid in de weg. Hij wil mij veroveren. Jakkes. Hier ben ik dan weer heel atypisch in, want ik heb vriendinnen die er dol op zijn om veroverd te worden. Dat schijnt romantisch te zijn, maar daar heb ik dus geen last van. Ik heb al besloten dat het richting slaapkamer gaat. En zo’n jongen wil dan iets leuks zeggen over mijn interieur, maar het is duidelijk dat zijn gedachten elders zijn. Ik wil dan wel eens een gedicht voordragen, van Pavl Nyborg Christensen bijvoorbeeld, maar dat interesseert hem op dat moment geen lor. Ik houd niet van mannen die in de war zijn. Ik deug niet, toegegeven, maar mannen deugen helemaal niet. Het zijn stiekemerds.

Rubriek(en): Doortje de Vries, MissiveTags: ,

Nog geen reactie, laat uw stem beneden horen!


Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.