Het feest

Haar moeder was weer eens jarig. Op zichzelf was dat niet erg, maar het vervelende was dat haar moeder haar vrienden van vroeger uitnodigde. En elk jaar waren het dezelfden: de oude vriend die sinds de jaren zestig nog nooit naar de kapper was geweest en die altijd zo luidkeels discussieerde, de oude vriend die nog steeds achter de loslopende dames aanzat, de oude vriend die zich de laatste jaren als vrouw verkleedde, de oude vriendin die altijd met iedereen ruzie zocht en de oude vriendin die depressief in een hoekje zat en langzaamaan heel dronken werd. Dronken werden ze trouwens allemaal. Mensen die in het begin van de avond zich nog redelijk gedroegen, gingen steeds geestdriftiger praten en voerden gesprekken die ze waarschijnlijk zelf ook niet meer begrepen. En na twaalven moest er natuurlijk weer gedanst worden. Een onsmakelijk gezicht, die schokkende oude lijven bewegend op schokkend oude muziek. Maar wat was dat? Haar vader draaide haar laatst aangeschafte album. De ouwetjes vonden het leuke muziek en dansten vrolijk door. De walging overmeesterde haar. Ze stond op en ging naar haar kamer. Deze muziek was voorgoed bezoedeld. Misschien was Mozart iets voor haar.