De roem

De kunstenaar was al jaren bezig om erkenning te vinden. Zijn werk werd door velen aangenaam gevonden en hij verkocht zodanig, dat hij van de kunst kon leven, maar toch begreep niemand hem. Bij elke nieuwe tentoonstelling sloegen zijn vrienden en zelfs mensen die hij niet kende hem op de schouder en zeiden: “Mooi werk!” Maar niemand zei ooit tegen hem: “Ik begrijp wat je bedoelt.” Toch werd zijn werk steeds beter, maar hij dacht dat niemand het zag. Ten einde raad ging hij een cursus doen: “Kunst als product.” Hij leerde er veel. Over het belang van de media en hoe daar mee om te gaan, over het penetreren van de markt en over het maken van brochures. Voor zijn eerstvolgende tentoonstelling maakte hij een brochure in zevenkleurendruk en een door een beroepsschrijver gemaakt persbericht. De opening was stervensdruk. Een bekende kunstjournalist wilde hem interviewen. Het werd een geweldig artikel in een vooraanstaande krant. Er werd precies in uitgelegd wat hij deed, hoe hij het deed en waarom hij het deed. Hij kreeg echte erkenning. Hij werd nu begrepen. Hij kon eindelijk op zijn roem teren. Het was alleen jammer dat hij het ook deed, de rest van zijn leven.

Enigszins gerelateerde berichten

  • Is kunstgeschiedenis een wetenschap? doorBente Andersen Geschiedenis is de studie van dingen die voorbij zijn. Dat geeft dus een breed studieterrein, want eigenlijk is alles al voorbij. In de praktijk zal een historicus niet iets bestuderen dat gisteren gebeurd is. Dat…
  • Hoe is de kunst ontstaan? doorBente Andersen Het beste antwoord is: dat weten we niet. Het hangt ook van de definitie van kunst af. Volgens sommigen is de kunst pas in de renaissance ontstaan, omdat toen de kunstenaar zich ging onderscheiden van…
  • Blasé doorEloy BGM Everwijn Ik was gisteren met een goede vriend, de veelzijdige Rob M, in Boymans. Daar was een prachtige tentoonstelling ‘De ontdekking van het dagelijks leven, van Bosch tot Bruegel.’ Een echte publiekstrekker met rijen voor de…
  • Vermoeide gedachten over kunst doorEloy BGM Everwijn Ik loop al zo’n zestig jaar naar beeldende kunst te kijken. Dat is echt voornamelijk loopwerk. In museum of galerie loop je van het ene kunstproduct naar het andere. Het voordeel hiervan is dat je…
  • De halve dood doorBente Andersen Niet meer doen alsof ik leef Beginnen met langzaam sterven Als ik mijn vrienden ga vergeven alsof er nooit iets was dat er niemand was als ik dat ik verschrompel in vergeving dat ik iemand…
Rubriek(en): Fictie, VerhalenTags: ,

Nog geen reactie, laat uw stem beneden horen!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.